Voor de workshops rond natuurcosmetica die ik geef, test ik regelmatig nieuwe natuurlijke ingrediënten uit. Groene theepoeder was het nieuwe ingrediënt van vorige week. Wat ik erover gelezen had was veelbelovend: groene theepoeder verwerken in een gezichtsmaskertje zou heel verzachtend zijn voor je huid en zou werken als een krachtig antioxidant dat veroudering en verslapping van je huid tegen gaat. Mooi! Dat ging ik dus proberen.
Nu weet ik uiteraard heel goed dat je altijd – ik herhaal: altijd – een allergietest moet doen met een nieuw verzorgingsproduct. Je brengt dan het product aan in de plooi van je elleboog en laat het een aantal uren zitten om te zien of je huid erop reageert of niet. Maar ongeduldig als ik ben, sloeg ik dus die heel belangrijke stap over.
Het zag er een zalig maskertje uit, dat wel: witte klei vermengd met rozenwater en amandelolie en uiteraard het nieuwe groene theepoeder. Ik smeerde een dikke laag van het brouwsel op mijn gezicht en ging in het bad relaxen. Vijftien minuten later, net voor ik het maskertje wou afspoelen, merkte ik rare tintelingen op in mijn gezicht. Toen ik het maskertje uiteindelijk afwaste, kon ik mijn ogen niet geloven: het was net alsof ik een hele dag op een luchtmatras in het zwembad in de felle zon had gelegen, ZONDER zonnecrème! Overal waar het maskertje had gezeten, was mijn huid verbrand! Heel mijn gezicht voelde pijnlijk aan en ik kon de horrorgedachten aan afbladderende vellen gezichtshuid niet meer wegdrukken. En oh lieve help: de volgende dag moest ik dan ook nog eens naar een feest. Je kunt toch niet naar een feest met een gezicht dat precies twee uur op 180° in de oven is geroosterd? Terwijl ik de paniek wat probeerde te bedwingen, kwamen de volgende woorden in me op: “Water! Aloe vera! Sint-jansolie!”
Om een samenvatting te maken van wat volgde: dit was weer maar eens een ideale gelegenheid om de soms echt wel wonderlijke kracht van kruiden te ervaren. Nadat ik mijn gezicht vijf minuten onder koud, stromend water had gehouden, sneed ik een groot blad van de aloë vera plant uit de living in tweeën en smeerde de glibberige gel over heel mijn gezicht. Van zodra de gel was ingetrokken, smeerde ik opnieuw in. De verkoelende werking van de aloë gel zorgde er alvast voor dat mijn gezicht minder aanvoelde alsof het in brand stond.
Een half uur later begon ik dan met het insmeren met sint-jansolie. Sint-janskruid is zonder overdrijven een wonderplant als het op brandwonden aankomt. Een half uur nadat ik de sint-jansolie op mijn gezicht had gesmeerd, zag ik de rode kleur letterlijk voor mijn ogen wegtrekken. Die avond heb ik de behandeling met sint-jansolie nog twee keer herhaald. De volgende ochtend stond ik op met een normaal uitziende huid die wel nog ietwat prikkend aanvoelde. Ook dat prikkend gevoel was aan het einde van de avond weg.
Moraal van het verhaal: zie dat je voor EHBO-gevallen altijd een aloë veraplant in huis hebt én sint-jansolie. Ik weet niet of ik vandaag nog vel op mijn gezicht zou hebben als ik deze twee toppertjes niet in huis had.
Oh, en wat betreft die groene theepoeder: blijkbaar kunnen mensen die een cafeïne overgevoeligheid hebben daar niet goed tegen. Het stond op het potje, ik had het alleen niet goed gelezen. 🙂
Maar Anntje toch ! Hopelijk is alles nu terug in orde , amai ik zou nogal in paniek zijn. Ja das echt wel straf hé , de kracht van planten , aloë vera heb ik ook al nodig gehad om mijn verbrande huid te kalmeren maar dat sint jansolie daar zo goed voor is wist ik niet (nu dus wel ) Hopelijk heb je toch nog kunnen genieten van het feest 🙂
Ja hoor, alles terug helemaal inorde! Sint-jansolie ben ik de hele week nadien blijven gebruiken. Ik ga het zeker ook meer in de crèmes beginnen te verwerken, want het is echt super helend voor de huid!
Ik maak mijn handcrème met Sint – jansolie en die vind ik ook zalig !
wel opletten met sint jans kruid in cremes als je daarna in de zon gaat! het werkt fotosensibel en maakt je dus gevoeliger ….. om te verbranden. gr Hilde
Hoi Hilde, dit blijkt een fabeltje te zijn. In Amerika gebruiken herboristen sint-jansolie net als zonnebeschermingsolie. Ik heb dit zelf ooit eens uitgetest door met één met sint-jansolie ingesmeerde arm en één oningesmeerde arm in de zon te gaan zitten. De arm die met sint-jansolie was ingesmeerd was niet verbrand, de andere wel. Ik heb persoonlijk dus geen schrik om sint-jansolie in de zon te gebruiken.
Volgens mij zijn het de capsules met geïsoleerde hypericine die de zongevoeligheid veroorzaken en niet de hele plant zelf.
Hey Anntje, sinds de workshop natuurcosmetica heb ik niet veel zelf gebrouwd :-), ik heb wel een aloë veraplant gekocht (plaats je deze niet buiten, je spreekt van je living?), jojoba-olie en sint-jansolie. En sinds een paar maanden zijn deze oliën mijn nachtcrème geworden.
Gelukkig is alles goed afgelopen…misschien kan je de volgende keer eens kiezen voor de Matcha thee van Amanprana :-))
Hej Dominique, ja, de aloë staat in de zomer wel buiten hoor, maar met het weer van de afgelopen dagen, heb ik de aloë’s nog niet buiten gezet. Voor mij geen groene thees of Matcha’s meer op mijn gezicht hoor. 🙂 Eén keer zo’n ervaring, volstond 🙂 Hihi
Jammer dat het zo afliep voor jou, Anntje. Ik zelf heb wél goeie ervaringen met groene thee. Ik vertrok van een infuus en gebruikte dat als waterbasis in een verzorgende dagcrème, en die was heerlijk! Uiteraard moet je steeds opletten, zeker als je een gekende allergie of overgevoeligheid hebt!…
Hier ook al zonder problemen groene thee poeder in een maskertje verwerkt ^^
Gelukkig heb je je kruidige EHBO producten gewoon in huis!!
Aangezien ik mij eens dringend moet verdiepen in het Sint-Janskruid en deze dus niet in huis heb, moest ik dit weekend mijn toevlucht nemen tot honing. Ik had bij het strijken 2 vingers verbrand aan de stoom. Ook hier was ‘s anderendaags niets meer aan te zien. De pijn zelf was binnen het kwartier over.
Maar ik zal toch eens op zoek gaan naar Sint-Janskruid.
Een ervaring rijker 😉 Kan me wel voorstellen dat het even schrikken was Anntje. Hoeveel groene theepoeder deed je in de crème? Als je allergisch bent voor cafeïne kan ik me wel voorstellen dat jij het niet meer gaat proberen en zeker niet meer in het gezicht. Zelf drink ik nooit koffie en weet dus of ik allergisch hier aan ben.
Wil het wel eens proberen op mijn arm bv. Groetjes, Anje
Hi hi Anntje toch, ik kon het me ZO levendig inbeelden je verhaal. Niet grappig op het moment zelf maar achteraf gezien wel. Een verhaal met een moraal????.
De vraagtekentjes waren een smiley
Ik maak ook regelmatig een maskertje met groene thee poeder, maar gebruik weinig en ik gebruik ernaast nog kalamijnpoeder, dat werkt ook verzachtend. Op 2 eetlepels kaoline gebruik ik slechts 1/4 theelepel groene thee poeder. Daarbij ook nog een theelepel kalamijnpoeder.
Ja, St Janskruid-olie heb ik ook altijd vermeden met de zon, wel maak ik eigengemaakte St Jansolie ( die hier in Frankrijk 6 weken in de zon staat te weken in olie. Super veel energie)en gebruik die dan o.a. om cliënten daar een massage mee te geven. Dank je wel voor het nieuwe inzicht.