Op avonden als deze zou ik eindeloos buiten kunnen blijven. Wanneer ik dit schrijf is het donderdagavond 20 juni, de avond voor zomerzonnewende. Voor mij is er geen enkele tijd zo magisch als deze. En energiegevend ook. Het is net of je rond de zonnewende, als de dag begint om 5 uur ‘s ochtends en eindigt om 11 u ‘s avonds, meer kan dan op andere dagen in het jaar. Ik vermoed dat de natuur dat met opzet deed, zodat je energie genoeg zou hebben om alles wat nu qua “kruiderigheden” gedaan moet worden, ook daadwerkelijk te kunnen doen.
Afgelopen week stond ik zonder uitzondering elke avond tot middernacht in de keuken om alles gedaan te krijgen. Aardbeien ontkelken en invriezen, extra potjes vlierbloesemsiroop maken (nee, daar wil ik geen tekort aan hebben!), de kruiden die ik oogstte (kamillebloemen, smeerwortel, brandnetelstengels voor het zaad, heermoes, citroenmelisse (veeeeeeeeeeeel citroenmelisse 🙂 en vlierbloesems (kan een mens daar ooit genoeg van hebben?)) in bosjes binden of drogen in de kruidendroger, die deze dagen overuren maakt.
Maar goed, zomerzonnewende dus (of midzomer, of litha, dat is hetzelfde). Dat is het moment waarop de natuur op haar hoogtepunt is en de dag het langst. Daarna beginnen de dagen weer stilletjesaan te korten en de natuur groeit niet meer zo explosief. In de vroegere heidense tradities was zomerzonnewende een vrolijk feest, met veel dans, vuur en vermaak. Net als met veel andere heidense feestdagen, heeft de kerk ook voor deze feestdag een tegenhanger, namelijk Sint-Jan, wat drie dagen later, op 24 juni valt. Sint-Jan is traditioneel de dag waarop vroeger gewacht werd om de hagen te snoeien. De mensen wisten toen nog dat de natuur gedurende de dagen voor Sint-Jan haar laatste sterke groeistoot krijgt. Pech voor de mensen die hun haag begin juni al gesnoeid hebben dus!
Maar Sint-Jan doet ook denken aan het zonnige, medicinale sint-janskruid, waarover een blogpost later zal volgen. Want hmm, midzomer… ik ga nu buiten nog wat genieten van de geur en de magie !
